Awe Korte a dikta sentensia den e kaso di 10 persona indokumentá (en adelante:
demandantenan) ku a disputá e rechaso di nan petishon di pèrmit di estadia. Tur e
demandantenan a hasi un petishon pa un pèrmit di estadia den e kuadro di e maneho temporal
di e minister di Hustisia (en adelante: e minister) denominá “Integrashon Responsabel” (IR). En
breve, e maneho aki ta nifiká ku na momento di evaluá un petishon di pèrmit di estadia, e
minister lo no refutá e asina yamá “uitlandigheidsvereiste” (rekisito di ekspatriashon) pa ku e
petishonario, kontal ku e persona aki a drenta Kòrsou legalmente riba òf promé ku 13 di mart
2020. Pa e motibu ei, personanan indokumentá na Kòrsou por a bin na remarke pa un pèrmit di
estadia temporal si nan kumpli ku e sobrá kondishonnan di e maneho di atmishon.
E demandantenan tabata traha den limpiesa, den mantenshon di kurá, den konstrukshon, den
un kantina di skol òf komo mekániko. Nan a hasi petishon pa un pèrmit di estadia ku e meta
final di estadia pa traha riba nan mes.
E minister no a otorgá e pèrmitnan di estadia na e demandantenan alegando ku e
demandantenan no a presentá un asina yamá “vestigingsvergunning” (pèrmit di
establesimentu), apesar ku e maneho ta eksigí esaki. Ademas, e minister a refutá e rekisito di
ekspatriashon pa ku e demandantenan. O sea, e demandantenan lo mester a warda e desishon
riba nan petishon di pèrmit di estadia pafó di Kòrsou.
Den e sentensia, Korte a konsiderá ku e demandantenan ta kai den e grupo meta di e maneho
IR. E demandantenan mester tabata por i mag komprondé esaki for di e teksto di e maneho
publiká. Si e minister tabata kier a ekskluí personanan (di poko formashon) ku e tiponan di
empleo menshoná for di e grupo meta, manera a argumentá den su nòmber durante e seshon,
tabata na e minister pa inkluí esaki eksplísitamente den e maneho IR. Di e manera aki, e
minister, kontra di su propio maneho, a refutá e rekisito di ekspatriashon pa ku e
demandantenan.
Ademas di esaki, Korte a konsiderá den e sentensia ku na momento di apliká e maneho IR, e
insistensia di e minister riba e rekisitonan di e maneho di atmishon regular pa demostrá
sufisiente medio di eksistensia via di ehersé trabou serka e grupo ku e demandantenan ta
pertenesé na dje ta desproporshonal, i ku esei, ilegal.
E ophetivo di e maneho IR ta pa duna e grupo ku ta kai bou di e maneho aki e oportunidat pa
legalisá nan mes. E demandantenan ta kai bou di e grupo meta di e maneho IR, pero hamas lo
por kumpli ku e rekisitonan establesé den e maneho regular. E maneho regular ta eksigí un
pèrmit di trabou i un pèrmit di establesimentu di e demandantenan. E demandantenan no por
optené niun di dos, mirando ku nan no tin un status di residensia.
E konsekuensia di e sentensia aki ta ku e minister, en todo kaso pa e grupo ku e
demandantenan ta forma parti di dje, lo mester elaborá un maneho adishonal tokante di kon
nan por demostrá ku nan ta disponé di medionan di eksistensia sufisiente di un otro manera ku
no ta a traves di e pèrmit di establesimentu.
Tin 90 otro kaso ku a keda entamá na Korte dor di otro personanan tokante di e mesun tema. E
90 kasonan, en prinsipio, lo keda resolvé dor di e Minister di Hustisia den un prosedimentu di
opheshon. Sinembargo, esaki ta dependé ketubai di e resultado di kalke apelashon ku lo por tin
kontra di e sentensia di Korte di awe.
Het Gerecht heeft vandaag uitspraak gedaan in 10 zaken van ongedocumenteerden (hierna:
eisers) die zijn opgekomen tegen de afwijzing van hun aanvraag om een verblijfsvergunning.
Eisers hebben allemaal een aanvraag om een verblijfsvergunning gedaan in het kader van het
door de minister van Justitie (hierna: de minister) tijdelijk gehanteerde beleid “Integrashon
Responabel” (hierna: IR-beleid). Dat beleid houdt kort gezegd in dat de minister bij het
beoordelen van een aanvraag om een verblijfsvergunning het zogenoemde
uitlandigheidsvereiste de aanvrager niet tegenwerpt, mits de aanvrager legaal Curaçao is
binnengekomen voor of op 13 maart 2020. Ongedocumenteerden op Curaçao konden daardoor
in aanmerking komen voor een vergunning tot tijdelijk verblijf als zij aan de overige
voorwaarden van het toelatingsbeleid voldoen.
Eisers werken als schoonmaker, in het tuinonderhoud, in de bouw, in een schoolkantine of als
monteur. Zij hebben een verblijfsvergunning aangevraagd met als verblijfsdoel het verrichten
van arbeid als zelfstandige.
De minister heeft de verblijfsvergunningen van eisers niet verleend, omdat eisers geen
vestigingsvergunning hebben overgelegd, terwijl dat volgens het toelatingsbeleid wel is vereist.
Verder heeft de minister eisers het uitlandigheidsvereiste tegengeworpen. Dat wil zeggen dat
eisers de beslissing op hun aanvraag om een verblijfsvergunning buiten Curaçao hadden
moeten afwachten.
Het Gerecht heeft in de uitspraak geoordeeld dat eisers onder de doelgroep van het IR-beleid
vallen. Eisers hebben dat uit de tekst van het gepubliceerde beleid kunnen en mogen begrijpen.
Als de minister (laaggeschoolde) personen met de hiervoor genoemde vormen van arbeid had
willen uitsluiten van de doelgroep, zoals ter zitting namens hem is bepleit, had het op de weg
van de minister gelegen om dat te expliciteren in het IR-beleid. De minister heeft dus in strijd
met zijn eigen beleid eisers het uitlandigheidsvereiste tegengeworpen.
Verder heeft het Gerecht in de uitspraak geoordeeld dat bij toepassing van het IR-beleid het
vasthouden door de minister aan de vereisten van het reguliere toelatingsbeleid voor het
aantonen van voldoende middelen van bestaan bij het verrichten van arbeid bij de groep waar
eisers toe behoren onevenredig en daarmee onrechtmatig is. Doel van het IR-beleid is de groep
die onder dit beleid valt de kans geven zich te legaliseren. Eisers vallen onder de doelgroep van
het IR-beleid maar zij kunnen nimmer aan de gestelde vereisten uit het reguliere beleid
voldoen. Het reguliere beleid verlangt van eisers een tewerkstellingsvergunning of een
vestigingsvergunning. Beide kunnen eisers niet verkrijgen, omdat zij niet over een geldige
verblijfsstatus beschikken.
De consequentie van deze uitspraak is dat de minister in ieder geval voor de groep waar eisers
toe behoren aanvullend beleid zal moeten opstellen over de vraag hoe zij op een andere manier
dan middels een vestigingsvergunning kunnen aantonen dat zij over voldoende middelen van
bestaan beschikken.
Bij het Gerecht zijn nog ongeveer 90 andere beroepen aanhangig van andere personen over
hetzelfde onderwerp. Deze 90 zaken zullen in principe door de minister van Justitie in een
bezwaarprocedure worden afgedaan. Dit is nog wel afhankelijk van de uitkomst van een
eventueel hoger beroep tegen de uitspraak van het Gerecht van vandaag.
